AİLENİN, ARKADAŞLARIN VE DİĞER RESMİ VE RESMİ OLMAYAN BAKICILARIN AS BAKIMINA DAHİL EDİLMESİ

NEDEN ÖNEMLİ?

Resmi ve resmi olmayan bakıcılar, tedavi bakımına dahil edilmelidir. Hastanın yanında bakıcıların bulunması, deliryum riskini azaltmaya ve yaşlı bir hastanın Acil Servis (AS)'teki deneyimini iyileştirmeye yardımcı olabilir.^1–3 Aile üyeleri ve arkadaşlar gibi resmi olmayan bakıcılar, önemli hasta bilgilerine katkıda bulunabilir, daha bütünsel bir bakım planı geliştirilmesine yardımcı olabilir, iletişime yardımcı olabilir ve hastaya duygusal destek sağlayabilir.⁴ Bu bakıcıların tedavi planına dahil edilmesinin, hasta ve bakıcı için iyileştirilmiş sonuçlarla ilişkilidir (örneğin, AS’e yeniden kabul riskinin azalması gibi)⁵. Bakıcılar, AS bakımı sırasında ve sonrasında önerilerin uygulanmasına yardımcı olmak için önemli bir rol oynayabileceğinden, bakım planını tasarlarken görüşlerini dikkate almak önemlidir. Hastaların yanı sıra bakıcılarla da etkileşim ve işbirliği, iyi hasta bakımının önemli bir parçasıdır.^6,7

HASTA YAKINLARINI NASIL DAHİL EDEBİLİRİM?

• AS’te hasta kabulü yapılırken, hasta bakım çizelgesine önemli bakıcıların adını, ilişkisini ve iletişim bilgilerini sorun ve not edin. Bunu hem refakatçi eşliğinde gelen, hem de AS’e yalnız gelen hastalar için yapın (Dikkat: Anahtar bakıcı, hastaya AS’de eşlik eden kişi ile aynı kişi olmayabilir).
• Mümkün olduğunda, bakıcılar AS’de hastanın kalışı sırasında hastaların yanında kalmaya teşvik edilmelidir, çünkü bu durum hastanede oluşabilecek komplikasyon risklerini azaltmaya, akut atağın uzun vadeli bakım planlarına entegre edilmesine ve hastaneden eve geçişe yardımcı olabilir.
• Uygun olduğunda, özellikle bilişsel bozukluğu olan hastaları tedavi ederken, bakıcıları bakım sürecine dahil edin.
• NOT: Eşlik eden bakıcıların sayısını AS’in kapasitesine göre sınırlamak en iyisidir.⁴

Bakım tesislerinden gelen yaşlı hastalar için:

• İletişim bilgilerinden emin olmak için AS etrafındaki bakım tesislerini haritalandırın.
• Hasta bilgilerinin (örn. kilit bakıcıların iletişim bilgileri, tıbbi bilgiler ve hemşirelik ihtiyaçları) AS’e nasıl aktarılabileceğini organizasyonel düzeyde tartışın.
• AS’de iletişim kanalları kurması gereken kişiye (sosyal hizmet uzmanı, idare, gerontolojik hemşire uzmanı, diğer) karar verin ve ileri/geri bakım süreçlerini düzenleyin.

NE YAPABİLİRİZ?

1. AS’e yatış sırasında yaşlı hastanın bakım ihtiyaçlarını belirleyin (Günlük yaşamda temel ve alet yardımı ile yapılan aktivitelerini kontrol listeleri üzerinde puanlayın, ADL ve IADL^8,9).
2. AS’de hastanın ihtiyaç duyduğu destek seviyesini belirleyin ve bakıcılarla işbirliği içinde taburculuktaki ihtiyaçlarını önceden belirleyin.
3. Mümkün olduğunda, bakıcı yükünü ve talimatları yerine getirme kapasitelerini değerlendirin.
4. Bir hastayı ayakta tedavi ortamına taburcu ederken, mevcut olabilecek farklı destek biçimleri hakkında net bilgiler verin. Ekiplerinizin hastaları ve bakıcılarını, sağlık ve sosyal destek sağlayabilecek veya organize edebilecek gerekli hizmetlere yönlendirebildiğinden emin olun.
5. Hastanın (mümkün olduğunda) ve bakıcısının, taburculuk planlaması ile ilgili düzenlemeleri ve takip talimatlarını açıkça anladığından emin olun.
6. Hastaneler, hastaların AS’deki deneyimlerini iyileştirmeyi amaçlayan kalite iyileştirme stratejilerinin geliştirilmesine, hasta ve halkın katılımını kolaylaştırmalıdır.³

Araçlar

• ADL and IADLs checklist
• Emergency Department Transitions of Care - A Quality Measurement Framework Final Report
• Caring for the Caregiver in the Emergency Department, STAT (blog), 12 February 2018

BİLGİ

Bu eğitim materyali, Avrupa Acil Tıp Derneği (EUSEM) ile Avrupa Geriatrik Tıp Derneği (EuGMS) arasındaki bir işbirliği olan Avrupa Geriatrik Acil Tıp Çalışma Grubu tarafından geliştirilmiştir. Daha fazla bilgi için lütfen geriEMEurope.eu adresini ziyaret edin ve bizi Twitter’da takip edin: @geriEMEurope.

Türkçe çeviri: Prof. Dr. Mehmet Akif KARAMERCAN

Kaynaklar

1. Health and Social Care Scotland. Involving Carers in Discharge Planning A practical guide for health and social care practitioners involved in discharge planning from hospital. [Internet]. 2019 [cité 8 janv 2021].
2. Shé ÉN, Keogan F, McAuliffe E, O’Shea D, McCarthy M, McNamara R, et al. Undertaking a Collaborative Rapid Realist Review to Investigate What Works in the Successful Implementation of a Frail Older Person’s Pathway. Int J Environ Res Public Health. 25 2018;15(2).
3. O’Donnell D, Ní Shé É, McCarthy M, Thornton S, Doran T, Smith F, et al. Enabling public, patient and practitioner involvement in co-designing frailty pathways in the acute care setting. BMC Health Serv Res. 5 nov 2019;19(1):797.
4. Fry M, Gallagher R, Chenoweth L, Stein-Parbury J. Nurses’ experiences and expectations of family and carers of older patients in the emergency department. International Emergency Nursing. janv 2014;22(1):31‑6.
5. Rodakowski J, Rocco PB, Ortiz M, Folb B, Schulz R, Morton SC, et al. Caregiver Integration During Discharge Planning for Older Adults to Reduce Resource Use: A Metaanalysis. J Am Geriatr Soc. août 2017;65(8):1748‑55.
6. National Quality Forum. Emergency Department Transitions of Care - A Quality Measurement Framework Final Report (Internet). 2017 (cité 14 juill 2021).
7. Ontario Hospital Association. Leading Practices in Emergency Department Patient Experience (Internet). 2010 (cité 14 juill 2021).
8. Katz S, Downs TD, Cash HR, Grotz RC. Progress in development of the index of ADL. Gerontologist. 1970;10(1):20‑30.
9. Lawton MP, Brody EM. Assessment of older people: self-maintaining and instrumental activities of daily living. Gerontologist. 1969;9(3):179‑86.

İNDİRME

Posteri indir (pdf).

MEVCUT DİLLER